قرارداد کارگر و کارفرما ، یک سند معتبر است. این قرارداد روابط کاری میان دو شخص حقیقی یا حقوقی را ثبت می‌کند. قرارداد کارگر و کارفرمایی ، قرارداد کار است و به منظور پیگیری اهداف و برنامه‌های کارفرما امضا می‌شود. البته منافعی نیز برای کارگر به همراه دارد. به طور کلی، رابطه همکاری به منظور دستیابی به منافع دو جانبه کارگر و کارفرما است. این قرارداد مطابق با قانون کار تنظیم می‌شود و از آن تبعیت می‌کند.
از قدیمی‌ترین روابط کاری میان جوامع مختلف، قرارداد کاری است. به واسطه این نوع از پیمان‌های کاری، کارفرما و کارگر به یکدیگر متعهد می‌شدند و در راستای اهداف معین، اموری را انجام می‌دادند. در گذشته عدم وجود قوانین مرتبط و معین در خصوص استخدام نیروی انسانی، مشکلات زیادی ایجاد کرده بود. در مواقعی اختلافات به میزانی زیاد و پیچیده می‌شد که حاکمان و مراجع حل اختلاف، نمی‌توانستند رای صادر کنند. وجود اینگونه مشکلات در نمونه قرارداد کاری بین دو نفر ، از مهمترین دلایل برای تشکیل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بود. این وزارت خانه با توجه به قوانین کار عمل می‌کند و از طریق اداره کار و بیمه، به روابط کارگر و کارفرما نظارت دارد.
روابط در قرارداد كارگر و كارفرما چگونه است؟
به شما پیشنهاد می‌کنیم که پیش از استفاده از نمونه قرارداد کارفرما و کارگر ، درباره این نوع رابطه کاری اطلاعات داشته باشید. آگاهی از ماهیت این رابطه به شما کمک می‌کند که در تنظیم، امضا و استفاده از این قرارداد به بهترین شیوه عمل کنید. چه کارگر باشید و چه کارفرما، لازم است این اطلاعات را بدانید. در این قرارداد، هر دو طرف نسبت به یکدیگر مسئولیت‌هایی به عهده دارند و لازم است که برای عملکرد بهتر از حقوق خود آگاه باشند.
همانطور که پیش‌تر گفتیم، نمونه قرارداد کارگر و کارفرما یک قرارداد استخدام است که از قانون کار تبعیت می‌کند. روابط میان طرفین قرارداد نیز متناسب با این قانون خواهد بود. قانون کار در در ماده‌های جداگانه، کارگر و کارفرما را تعریف می‌کند. بنابراین، برای دستیابی به یک تعریف جامع از قرارداد همکاری میان کارگر و کارفرما، می‌توانیم به قانون رجوع کنیم.
تعریف قرارداد در نمونه قرارداد کارگر و کارفرما اداره کار
قانون اداره کار، اصطلاح مرسوم و شناخته شده‌ای در میان مردم است. این عبارت اینطور معنی می‌دهد که قرارداد، مطابق با قوانین تنظیم شده است و از نظر اداره کار معتبر و قانونی خواهد بود. فرم قرارداد کار بین کارفرما و کارگر ، یک قرارداد همکاری است. ماده 7 قانون کار توضیح می‌دهد که هر زمان، دو شخص حقیقی یا حقوقی با یکدیگر تعهد همکاری داشته باشند و این تعهد به صورت شفاهی یا کتبی ثبت شود، قرارداد محقق شده است. در این تعریف نکته مهم، توجه به انواع توافقات شفاهی است.
در متن قرارداد کارفرما و کارگر چه اشخاصی حضور دارند؟
این قرارداد میان دو شخص حقیقی یا حقوقی تنظیم می‌شود. البته کارگر، نیروی کار انسانی است و شخص حقیقی نامیده می‌شود. قانون کار توضیح می‌دهد که کارگر یک شخص است که می‌پذیرد در ازای انجام کار مشخص، مبلغ معینی را به عنوان حق الزحمه دریافت کند. کارگر توسط کارفرما استخدام می‌شود. قانون کار در ادامه، کارفرما را تعریف می‌کند. براساس تعریف قانون کار، کارفرما شخصی است که یک یا چند نیروی کار انسانی را به خدمت می‌گیرد. این شخص علاوه بر کار آفرینی، با استفاده از مهارت و تخصص نیروی انسانی، اهداف و منافع خود را دنبال می‌کند.
براساس قرارداد، این دو شخص یعنی کارگر و کارفرما با یکدیگر تعهد همکاری خواهند داشت.
کارگر به چه اشخاصی اطلاق می‌شود؟
در اصطلاح عامیانه، به اشخاصی که به شیوه‌های مختلف مانند قرارداد کار روزمزدی ، قرارداد کار ساعتی ، قرارداد کار موقت و انواع دیگر فعالیت می‌کنند، کارگر گفته می‌شود. برای مثال نمونه قرارداد بین کارفرما و کارگر ساختمان از انواع قرارداد همکاری میان کارگران و کارفرمایان است. اما این اصطلاح در قانون، معنای عام‌تری دارد. قانون کار، اصطلاح کارگر را برای تمام اشخاصی که استخدام شده‌اند، به کار می‌برد. برای مثال ممکن است که شما در یک سازمان یا اداره، جایگاه شغلی بالایی داشته باشید ولی در متن قرارداد ، برای شما از واژه کارگر استفاده می‌کنند.
با این توضیحات می‌توانیم اشاره کنید که لقب کارگر به این معنی نیست که شما حقوق کمتری خواهید داشت یا اینکه از میزان دریافتی و مزایای شما کاسته خواهد شد. بلکه به این معنا است که شما از قانون کار تبعیت کرده‌اید.
آیا قرارداد پیمانکاری کارگر و کارفرما ، صحیح است؟
عبارت قرارداد پیمانکاری کارگر و کارفرما ، یک عبارت اشتباه است. رابطه میان کارگر و کارفرما، به صورت اختصاصی مربوط به قرارداد کار است. در این قرارداد، روابط طرفین ویژگی‌هایی دارد که نوع همکاری را به صورت کارگر و کارفرما پیش می‌برد اما قرارداد پیمانکاری ، یک تعهد میان پیمانکار و کارفرما است که به محض اتمام پروژه کاری، به اتمام می‌رسد.
با توجه به این توضیحات، استفاده از کلمه پیمانکاری در این عبارت، صحیح نیست.
البته یک نوع از قرارداد کار، قرارداد کار پیمانی است که بیشتر در سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی اجرا می‌شود. در موارد دیگر نیز ممکن است که نیروی کار توسط پیمانکار یک پروژه استخدام شده باشد. بنابراین پیمانکار، نقش کارفرما را خواهد داشت. با تمام این تعاریف و مواردی که بیان شد، استفاده از کلمه پیمانکاری برای قرارداد كارگر و كارفرما صحیح نیست.
بیمه قرارداد کارگر و کارفرمایی
تکلیف بیمه کارگر از مهمترین تکالیف و وظایفی است که به عهده کارفرما خواهد بود. براساس قانون تامین اجتماعی، همه سازمان‌ها، شرکت‌ها، موسسات و هر مجموعه‌ای که نیروی کار انسانی را استخدام می‌کند، ملزم است که کارگران خود را بیمه کند. حق بیمه از قوانین مصوب قانون تامین اجتماعی و لازم الاجرا است. به منظور رفاه اجتماعی کارگر، حق بیمه در نظر گرفته شده است. اگر کارفرمایی مطابق با این قانون عمل نکند، جریمه بسیار سنگینی متحمل می‌شود. به همین دلیل است که در مورد مساله بیمه بسیار تاکید می‌کنند.
توافقات در نمونه قرارداد کاری بین کارفرما و کارگر
مساله پرداخت حقوق و بیمه، از مهمترین توافقات، پیش از امضای قرارداد است. نرخ حقوق کارگر و بیمه او، توسط تامین اجتماعی و شورای عالی کار معین می‌شود. کارفرما باید به این مبالغ معین، متعهد باشد و با توجه به آن، حقوق و مزایای نیروی کار انسانی تحت امر خود را بپردازد.
درمواقعی پرسیده می‌شود که آیا می‌توانیم در زمینه پرداخت حقوق و بیمه با یکدیگر توافق کنیم؟ آیا ممکن است، در یک توافق نامه بنویسیم که کارگر تمایل دارد بیمه نشود؟
به صراحت بیان می‌کنیم که چنین چیزی امکان پذیر نیست. حتی اگر توافقنامه رسمی هم وجود داشته باشد، شما نمی‌توانید حق بیمه کارگر را پرداخت نکنید. از طرف دیگر، کارگر می‌تواند از شما شکایت کند. مبلغ پایه حقوق نیز باید به صورت کامل و همراه با مزایا پرداخت شود. هرگونه کوتاهی در انجام این موارد، تخلف محسوب می‌شود و می‌توانند از کارفرمای مختلف شکایت کند.
