قرارداد کارگر و کارفرما ، یک سند معتبر است. این قرارداد روابط کاری میان دو شخص را ثبت میکند. قرارداد کارگر و کارفرمایی ، قرارداد کار است و به منظور پیگیری اهداف و برنامههای کارفرما امضا میشود. البته منافعی نیز برای کارگر به همراه دارد. به طور کلی، رابطه همکاری به منظور دستیابی به منافع دو جانبه کارگر و کارفرما است. این قرارداد مطابق با قانون کار تنظیم میشود و از آن تبعیت میکند.
از قدیمیترین روابط کاری میان جوامع مختلف، قرارداد کاری است. به واسطه این نوع از پیمانهای کاری، کارفرما و کارگر به یکدیگر متعهد میشدند و در راستای اهداف معین، اموری را انجام میدادند. در گذشته عدم وجود قوانین مرتبط و معین در خصوص استخدام نیروی انسانی، مشکلات زیادی ایجاد کرده بود. در مواقعی اختلافات به میزانی زیاد و پیچیده میشد که حاکمان و مراجع حل اختلاف، نمیتوانستند رای صادر کنند. وجود اینگونه مشکلات در نمونه قرارداد کاری بین دو نفر ، از مهمترین دلایل برای تشکیل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بود. این وزارت خانه با توجه به قوانین کار عمل میکند و از طریق اداره کار و بیمه، به روابط کارگر و کارفرما نظارت دارد.
به شما پیشنهاد میکنیم که پیش از استفاده از نمونه قرارداد کارفرما و کارگر ، درباره این نوع رابطه کاری اطلاعات داشته باشید. آگاهی از ماهیت این رابطه به شما کمک میکند که در تنظیم، امضا و استفاده از این قرارداد به بهترین شیوه عمل کنید. چه کارگر باشید و چه کارفرما، لازم است این اطلاعات را بدانید. در این قرارداد، هر دو طرف نسبت به یکدیگر مسئولیتهایی به عهده دارند و لازم است که برای عملکرد بهتر از حقوق خود آگاه باشند.
همانطور که پیشتر گفتیم، نمونه قرارداد کارگر و کارفرما یک قرارداد استخدام است که از قانون کار تبعیت میکند. روابط میان طرفین قرارداد نیز متناسب با این قانون خواهد بود. قانون کار در در مادههای جداگانه، کارگر و کارفرما را تعریف میکند. بنابراین، برای دستیابی به یک تعریف جامع از قرارداد همکاری میان کارگر و کارفرما، میتوانیم به قانون رجوع کنیم.
قانون اداره کار، اصطلاح مرسوم و شناخته شدهای در میان مردم است. این عبارت اینطور معنی میدهد که قرارداد، مطابق با قوانین تنظیم شده است و از نظر اداره کار معتبر و قانونی خواهد بود. فرم قرارداد کار بین کارفرما و کارگر ، یک قرارداد همکاری است. ماده 7 قانون کار توضیح میدهد که هر زمان، دو شخص حقیقی یا شخص حقوقی با یکدیگر تعهد همکاری داشته باشند و این تعهد به صورت شفاهی یا کتبی ثبت شود، قرارداد محقق شده است. در این تعریف نکته مهم، توجه به انواع توافقات شفاهی است.
این قرارداد میان دو شخص حقیقی یا حقوقی تنظیم میشود. البته کارگر، نیروی کار انسانی است و شخص حقیقی نامیده میشود. قانون کار توضیح میدهد که کارگر یک شخص است که میپذیرد در ازای انجام کار مشخص، مبلغ معینی را به عنوان حق الزحمه دریافت کند. کارگر توسط کارفرما استخدام میشود. قانون کار در ادامه، کارفرما را تعریف میکند. براساس تعریف قانون کار، کارفرما شخصی است که یک یا چند نیروی کار انسانی را به خدمت میگیرد. این شخص علاوه بر کار آفرینی، با استفاده از مهارت و تخصص نیروی انسانی، اهداف و منافع خود را دنبال میکند.
براساس قرارداد، این دو شخص یعنی کارگر و کارفرما با یکدیگر تعهد همکاری خواهند داشت.
در اصطلاح عامیانه، به اشخاصی که به شیوههای مختلف مانند قرارداد کار روزمزدی ، قرارداد کار ساعتی ، قرارداد کار موقت و انواع دیگر فعالیت میکنند، کارگر گفته میشود. برای مثال نمونه قرارداد بین کارفرما و کارگر ساختمان از انواع قرارداد همکاری میان کارگران و کارفرمایان است. اما این اصطلاح در قانون، معنای عامتری دارد. قانون کار، اصطلاح کارگر را برای تمام اشخاصی که استخدام شدهاند، به کار میبرد. برای مثال ممکن است که شما در یک سازمان یا اداره، جایگاه شغلی بالایی داشته باشید ولی در متن قرارداد ، برای شما از واژه کارگر استفاده میکنند.
با این توضیحات میتوانیم اشاره کنید که لقب کارگر به این معنی نیست که شما حقوق کمتری خواهید داشت یا اینکه از میزان دریافتی و مزایای شما کاسته خواهد شد. بلکه به این معنا است که شما از قانون کار تبعیت کردهاید.
عبارت قرارداد پیمانکاری کارگر و کارفرما ، یک عبارت اشتباه است. رابطه میان کارگر و کارفرما، به صورت اختصاصی مربوط به قرارداد کار است. در این قرارداد، روابط طرفین ویژگیهایی دارد که نوع همکاری را به صورت کارگر و کارفرما پیش میبرد اما قرارداد پیمانکاری ، یک تعهد میان پیمانکار و کارفرما است که به محض اتمام پروژه کاری، به اتمام میرسد.
با توجه به این توضیحات، استفاده از کلمه پیمانکاری در این عبارت، صحیح نیست.
البته یک نوع از قرارداد کار، قرارداد کار پیمانی است که بیشتر در سازمانها و شرکتهای دولتی اجرا میشود. در موارد دیگر نیز ممکن است که نیروی کار توسط پیمانکار یک پروژه استخدام شده باشد. بنابراین پیمانکار، نقش کارفرما را خواهد داشت. با تمام این تعاریف و مواردی که بیان شد، استفاده از کلمه پیمانکاری برای قرارداد كارگر و كارفرما صحیح نیست.
تکلیف پرداخت حق بیمه کارگری از مهمترین تکالیف و وظایفی است که به عهده کارفرما خواهد بود. براساس قانون تامین اجتماعی، همه سازمانها، شرکتها، موسسات و هر مجموعهای که نیروی کار انسانی را استخدام میکند، ملزم است که کارگران خود را بیمه کند. حق بیمه از قوانین مصوب قانون تامین اجتماعی و لازم الاجرا است. به منظور رفاه اجتماعی کارگر، حق بیمه در نظر گرفته شده است. اگر کارفرمایی مطابق با این قانون عمل نکند، جریمه بسیار سنگینی متحمل میشود. به همین دلیل است که در مورد مساله بیمه بسیار تاکید میکنند.
مساله پرداخت حقوق و بیمه، از مهمترین توافقات، پیش از امضای قرارداد است. نرخ حقوق کارگران و بیمه آنها، توسط تامین اجتماعی و شورای عالی کار معین میشود. کارفرما باید به این مبالغ معین، متعهد باشد و با توجه به آن، حقوق و مزایای اجباری قانون کار برای نیروی کار انسانی تحت امر خود را بپردازد.
در مواقعی پرسیده میشود که آیا میتوانیم در زمینه پرداخت حقوق و بیمه با یکدیگر توافق کنیم؟ آیا ممکن است، در یک توافق نامه بنویسیم که کارگر تمایل دارد بیمه نشود؟
به صراحت بیان میکنیم که چنین چیزی امکان پذیر نیست. حتی اگر توافقنامه رسمی هم وجود داشته باشد، شما نمیتوانید حق بیمه کارگر را پرداخت نکنید. از طرف دیگر، کارگر میتواند از شما شکایت کند. مبلغ پایه حقوق نیز باید به صورت کامل و همراه با مزایا پرداخت شود. هرگونه کوتاهی در انجام این موارد، تخلف محسوب میشود و میتوانند از کارفرمای متخلف شکایت کند.
برای اینکه یک قرارداد مشمول رابطه کارگری و کارفرمایی باشد، نیاز به ویژگیهای خاصی دارد. علاوه براین، با بررسی این موارد، در دیگر روابط کاری نیز به سادگی متوجه خواهید شد که قرارداد آنها به چه صورتی است. برای آن که از فرم قرارداد کار بین کارفرما و کارگر استفاده کنید، ابتدا باید مواردی بررسی شود.
در ابتدا لازم است که بدانید آیا شخص کارگر در محل کار حضور خواهد داشت یا اینکه وظایف را به صورت دورکار انجام میدهد؟ بعد از آگاهی به الزام حضور در محل کار، مساله بعدی دریافت حقوق ثابت است. اگر نیروی کار به صورت ثابت مبلغ معین را دریافت کند، یکی دیگر از ویژگیهای قرارداد کار موقت و قرارداد دائم است. علاوه بر حقوق ثابت و الزام به حضور در محل کار، ساعت کار کارگر نیز از موارد مهم دیگری است که مشخص میکند نوع همکاری باید تابع قانون کار باشد.
از دیگر ویژگیهای معمول در این رابطه، اشاره به این است که کارگر معمولا یک شخص حقیقی است. علاوه براین، کارگر باید از کارفرما تبعیت کند. به این معنی که اموری به او سپرده میشود و او متعهد خواهد بود که آن امور را انجام دهد. کارفرما نیز در مقابل، حق الزحمه کارگر را میپردازد.
برای استخدام پرسنل یا اشخاصی که به عنوان نیروی کار انسانی با آنها همکاری میکنید، به قرارداد نیاز خواهید داشت. هر چقدر که متن قرارداد مطابق با شرایط کارگاه یا سازمان شما باشد، در طول همکاری با این اشخاص، احتمال کمتری وجود دارد که با مشکل یا اختلاف مواجه شوید. برای دستیابی سریع و آسان به قرارداد مورد نیازتان، به شما خدمات تنظیم قرارداد اختصاصی را پیشنهاد میکنیم.
از طرف دیگر، اگر نسبت به مسائل حقوقی و قانونی مرتبط با قراردادها، آگاهی چندانی ندارید، برای یافتن پاسخ سوالات خود و همچنین برای برطرف کردن ابهاماتی که در ذهن دارید، پیشنهاد میکنیم از خدمات مشاوره حقوقی تلفنی بهره ببرید. با استفاده از این سرویس، میتوانید به سهولت با مشاوران حقوقی و وکلای مجرب ارتباط بگیرید و با آنها گفتگو کنید.