قرارداد حمل و نقل پرسنل با هدف فراهم کردن امکانات ایاب و ذهاب کارکنان و پرسنل ادارهها، شرکتها، کارخانهها، بیمارستانها، دانشگاهها و دیگر نهادهای دولتی و خصوصی تنظیم میشود. حضور به موقع کارکنان یکی از مهمترین عواملی است که باعث افزایش بازدهی شرکتها، کارخانه و سایر موسسات دولتی و خصوصی خواهد شد. تأمین سرویس حمل و نقل کارکنان یکی از خدماتی است که برخی از مدیران و رئیسان به کارکنان خود ارائه میدهند. این قرارداد یکی از انواع قرارداد حمل و نقل است.
سرویس حمل و نقل موظف به تامین سلامت و امنیت کارکنان است و باید آنها را به صورت صحیح و سالم به مقصد مورد نظر برساند. بنابراین قرارداد حمل و نقل کارکنان، باید همراه با دقت و توجه کافی به تمام جنبههای قانونی آن تنظیم شود. در ادامه این مقاله، قصد داریم که نکات قانونی مربوط به قرارداد حمل و نقل را بیان کنیم. شما میتوانید درباره موضوع این قرارداد، از قرارداد کارگزاری حمل و نقل یا قرارداد ایاب و ذهاب نیز استفاده کنید. در خصوص این قراردادها در مقاله دیگری توضیح دادهایم که پیشنهاد میکنیم آنها را نیز مطالعه کنید.
قرارداد حمل و نقل معمولا به صورت یک قرارداد پیمانکاری و با توافق میان کارفرما و متصدی حمل و نقل ایجاد میشود.
متصدی حمل و نقل به عنوان پیمانکار این قرارداد را امضا میکند و به موجب آن ایاب و ذهاب کارکنان و پرسنل کارفرما را بر عهده میگیرد و کارفرما نیز متعهد میشود که حق الزحمه متصدی حمل و نقل را پرداخت کند.
اصل آزادی قراردادها در ماده 10 قانون مدنی مورد پذیرش قرار گرفته است. کارفرما و پیمانکار نیز قرارداد حمل و نقل را براساس ماده 10 و ماده 190 قانون مدنی و اصل آزادی قراردادها تنظیم و امضا میکنند. بنابراین تعریف این قرارداد و شرایط آن به وسیله توافق میان کارفرما و متصدی حمل و نقل تعیین خواهد شد.
اغلب قراردادهای حمل و نقل به صورت پیمانکاری گروهی یا جمعی تنظیم میشوند. پیمانکار (متصدی حمل و نقل) در این قرارداد یک شرکت حمل و نقل است که به وسیله تنظیم قرارداد، مسئولیت ایاب و ذهاب پرسنل کارفرما را به عهده میگیرد.
نمونه قرارداد حمل و نقل پرسنل ممکن است که به صورت تک نفره نیز تنظیم شود. مانند قرارداد حمل و نقلی که میان مدرسه و یک راننده ون برای ایاب و ذهاب معلمان و دیگر پرسنل مدرسه تنظیم میشود. برای این شرایط، قرارداد پیمانکاری تک نفره مناسب است اما میان شرکت حمل و نقل و رانندهی اتوبوسی که به کار گرفته میشود، مناسب است که از قرارداد استخدام استفاده کنید. برای این منظور قرارداد کاری با راننده کاربرد خواهد داشت.
قرارداد حمل و نقل کارکنان در قوانین ایران تعریف نشده و شرایط مربوط به آن نیز مشخص نشده است. بنابراین تعریف نمونه قرارداد حمل و نقل پرسنل و همچنین مشخص کردن شرایط، مدت و دیگر موارد مربوط به آن براساس توافق میان کارفرما و متصدی حمل و نقل تعیین خواهد شد.
کارفرما و متصدی حمل و نقل حق برهم زدن و انحلال قرارداد حمل و نقل کارکنان را ندارند. زیرا قراردادهای پیمانکاری لازم الاجرا و غیر قابل فسخ هستند. فسخ قرارداد پیمانکاری حمل و نقل تنها در صورتی امکان پذیر است که شرایط قانونی فسخ آن فراهم باشد.
نکته: به انحلال عقد لازم از سوی یکی از طرفین آن، فسخ گفته میشود.
متصدی حمل و نقل در مقابل ایاب و ذهاب پرسنل کارفرما از او حق الزحمه میگیرد. بنابراین قرارداد حمل و نقل، یک عقد معوض است و رایگان نیست.
تعهد متصدی حمل و نقل نسبت به ایاب و ذهاب پرسنل کارفرما موضوع اصلی این قرارداد را تشکیل میدهد. بنابراین قرارداد حمل و نقل در شمار قراردادهای عهدی قرار میگیرد.
نکته: قرارداد عهدی به توافقی گفته میشود که تعهد به انجام کار، موضوع اصلی آن را تشکیل میدهد.
قرارداد مکتوب حمل و نقل کارکنان بعد از آنکه توسط کارفرما و پیمانکار امضا شود، به یک سند و مدرک معتبر برای اثبات وجود چنین توافقی میان طرفین آن تبدیل میشود. سند عادی نمونه قرارداد حمل و نقل پرسنل توسط متصدی حمل و نقل و کارفرما نوشته و امضا خواهد شد. کارفرما و متصدی حمل و نقل برای تنظیم سند رسمی نمونه قرارداد حمل و نقل پرسنل باید به دفتر اسناد رسمی مراجعه کنند زیرا سند رسمی، آن قراردادی است که توسط مامور رسمی تنظیم و امضا شده باشد.
سند رسمی قرارداد علاوه بر متصدی حمل و نقل و کارفرما در مقابل دیگران نیز قابلیت استناد دارد. با این حال، لزومی برای انجام این کار نیست و معمولا هم انجام نمیشود. یعنی اینکه امضا کردن قرارداد دستنویس میان متصدی و کارفرما کفایت میکند و نیازی به رسمی کردن آن نیست.
به طور کلی، مطابق با ماده 1289 قانون مدنی، اسناد رسمی و عادی، هر دو از ادله اثبات دعوا هستند. بنابراین هر یک از متصدی حمل و نقل و کارفرما در هنگام بروز اختلاف میتوانند به این قرارداد استناد و ادعای خودشان را ثابت کنند.
به همین دلیل است که پیشنهاد میکنیم قرارداد حمل و نقل را به صورت دقیق و با ذکر جزئیات تعهدات و مسئولیتهای طرفین بنویسید.
قرارداد حمل و نقل به وسیله توافق میان کارفرما و متصدی حمل و نقل تشکیل میشود. قرارداد حمل و نقل به صورت پیمانکاری تنظیم خواهد شد. بنابراین اشخاص حقوقی نیز میتوانند به عنوان متصدی حمل و نقل یا کارفرما آن را امضا کنند.
اشخاص حقیقی باید مشخصات هویتی و اطلاعات مربوط به محل اقامت و آدرس محل سکونت خودشان را به صورت دقیق و مطابق با واقع، در متن قرارداد حمل و نقل کارکنان بنویسند.
فردی که نماینده شخص حقوقی است نیز باید مشخصات و اطلاعات مربوط به شخص حقوقی را در قسمت مربوط به کارفرما یا پیمانکار و مشخصات هویتی خود را نیز باید در قسمت مربوط به نماینده ذکر کند. کپی برابر با اصل مدرکی که اثبات کننده سمت نماینده شخص حقوقی است نیز باید به سند قرارداد پیوست شود.
موضوع قرارداد، یکی دیگر از قسمتهای مهم آن محسوب میشود. حمل و نقل پرسنل موضوع اصلی این قرارداد را تشکیل میدهد. ایاب و ذهاب پرسنل به محل کار، هدف اصلی کارفرما از امضای قرارداد است. کارفرما باید موضوع قرارداد و تمام انتظاراتی که از متصدی حمل و نقل دارد را به صورت دقیق در متن قرارداد ذکر کند زیرا متصدی حمل و نقل تنها زمانی میتواند به وظایف و تکالیف خود عمل کند که به صورت کامل از آنها آگاه شده باشد.
نوع وسیله نقلیهای که حمل و نقل کارکنان با آن انجام میشود؛ ساعت و مکان ایاب و ذهاب کارکنان و تعداد آنها از جمله مواردی هستند که باید در قسمت مربوط به موضوع قرارداد مشخص شوند.
مبلغ قرارداد حمل و نقل در واقع همان حق الزحمهای است که از سوی کارفرما به متصدی حمل و نقل پرداخت میشود.
حق الزحمه متصدی حمل و نقل به وسیله توافق میان او و کارفرما تعیین خواهد شد. مسافتی که متصدی حمل و نقل برای ایاب و ذهاب کارکنان باید طی کند و همچنین تعداد کارکنان از جمله عوامل تاثیر گذار در تعیین حق الزحمه متصدی حمل و نقل هستند.
نحوه پرداخت حق الزحمهی متصدی حمل و نقل نیز به وسیله توافق میان او و پیمانکار تعیین میشود. حق الزحمه متصدی حمل و نقل به صورت نقدی یا در قالب اقساط ماهیانه، هفتگی و روزانه به او پرداخت خواهد شد.
پرداخت هزینه بنزین و استهلاک وسیله نقلیهای که حمل و نقل پرسنل با آن انجام میشود نیز به توافق طرفین قرارداد حمل و نقل بستگی دارد و ممکن است که بر عهده متصدی حمل و نقل، کارفرما یا هر دوی آنها قرار بگیرد.
تعهد در لغت به معنای التزام و تکلیف به انجام کار است. به فردی که تعهد به انجام کاری میکند نیز متعهد گفته میشود.
تنظیم قرارداد حمل و نقل باعث به وجود آمدن وظایف و مسئولیتهایی برای کارفرما و متصدی حمل و نقل خواهد شد.
وظیفه و مسئولیت اصلی متصدی حمل و نقل، ایاب و ذهاب پرسنل و وظیفه اصلی کارفرما نیز پرداخت حق الزحمه متصدی حمل و نقل است.
کارفرما و متصدی حمل و نقل، میتوانند درباره موضوعات مختلف با یکدیگر توافق کنند. تمام تعهداتی که کارفرما و متصدی حمل و نقل در قرارداد حمل و نقل کارکنان درباره آنها به توافق رسیدهاند لازم الاجرا هستند. هر یک از متصدی حمل و نقل و کارفرما که به وظایف و مسئولیتهای خود عمل نکند به جبران خسارات طرف دیگر قرارداد، ملزم خواهد شد.
نکته: کارفرما و متصدی حمل و نقل نمیتوانند در خصوص موضوعاتی با یکدیگر توافق کنند که غیر مشروع، غیر قانونی و برخلاف نظم عمومی جامعه هستند.
مطابق با قانون آیین دادرسی مدنی، کارفرما و متصدی حمل و نقل برای حل و فصل اختلافات و دعاوی حقوقی خودشان باید به دادگاه حقوقی یا شورای حل اختلاف مراجعه کنند. دادگاه عمومی حقوقی و شورای حل اختلاف واقع در محل تنظیم قرارداد و محل اقامت خوانده دعوا، صلاحیت محلی برای رسیدگی به اختلافات حقوقی کارفرما و متصدی حمل و نقل را دارند.
نکته: خوانده به شخصی گفته میشود که در دادگاه بر علیه او دعوایی اقامه شده باشد.
داوری نیز به عنوان یکی دیگر از روشهای حل و فصل اختلافات حقوقی میان اشخاص در قانون آیین دادرسی مدنی مورد تایید قانونگذار قرار گرفته است.
داور به واسطه توافق میان کارفرما و متصدی حمل و نقل تعیین میشود و مرجع حل و فصل اختلافات حقوقی میان آنها است. متصدی حمل و نقل و کارفرما میتوانند در نمونه قرارداد حمل و نقل پرسنل ، فردی را به عنوان داور و مرجع حل و فصل اختلافات حقوقی خودشان تعیین کنند. متصدی حمل و نقل و کارفرما در هنگام بروز اختلاف باید به داور مراجعه و مطابق با رأی او عمل کنند.
دادگاه کیفری 2 و دادسرای مربوط به آن نیز مرجع قضایی رسیدگی به شکایات کارفرما و متصدی حمل و نقل هستند.
قرارداد حمل و نقل کارکنان در سه نسخه تنظیم میشود. به هریک از کارفرما و متصدی حمل و نقل یک نسخه از این قرارداد داده و نسخه سوم نیز نزد داور بایگانی میشود. تمام نسخههای قرارداد باید از نظر شکل ظاهری و محتوا یکسان باشند. پس از تنظیم و امضای قرارداد دست بردن یا مخدوش کردن کلمات آن جعل و تحریف سند قرارداد محسوب میشود.
کارفرما و متصدی حمل و نقل باید صحت مفاد تمام نسخههای قرارداد را تأیید و امضا کنند.
یکی از مهمترین امکاناتی که شرکتها و سازمانها میتوانند برای پرسنل خود در نظر بگیرند، ایجاد امکان حمل و نقل پرسنل است. برای رسیدگی به این مساله، شرکت یا سازمان به یک قرارداد حمل و نقل کارکنان نیاز دارد. بدون شک تنظیم این قرارداد مطابق با خواست هر شرکت متفاوت خواهد بود و شرایط خاصی خواهد داشت. به همین منظور به شما پیشنهاد میکنیم که حتما پیش از امضای قرارداد، از خدمات مشاوره حقوقی تلفنی بهره ببرید. همچنین میتوانید تنظیم قرارداد را نیز به تیم حقوقی رکلا بسپارید.