قرارداد استخدام کارگر از انواع قرارداد استخدام است. کارگر ساده یک نیروی انسانی است که به منظور انجام امور مشخص، به کار گرفته میشود. زمانی که از کارگر صحبت میکنیم، عموم مردم، کارگران ساختمانی را به یاد میآورند اما عنوان کارگر به طور خاص متعلق به این اشخاص نیست و شامل طیف وسیعی از افراد میشود. کارگر یا کارگر ساده، یک شخص انسانی است که انجام امور خاصی را به عهده میگیرد. بدون شک اجرای دستورالعملهایی که به کارگر سپرده میشود، به بهانه دریافت حق الزحمه خواهد بود.
میتوانیم ادعا کنیم که محرکه اصلی این رابطه همکاری، منافع کارگر و کارفرما است. منافع کارگر با دریافت مبلغ حق الزحمه و منافع کارفرما با اجرای عملیات مورد نظر او محقق خواهد شد.
اشخاصی که به عنوان شاگرد در یک مغازه فعالیت میکنند، کارگران ساختمانی، اشخاصی که برای انجام فعالیتهایی مانند باربری، نظافت و انجام سایر امور با این شرایط به خدمت گرفته میشوند، کارگران ساده نامیده خواهند شد. از سوی دیگر، اشخاصی که دارای تخصص هستند و برای انجام امور مشخصی انتخاب میشوند نیز بر اساس قانون کار (به اختصار در ادامه این مطلب از واژه قانون استفاده خواهیم کرد)، کارگر نام دارند.
آنطور که در سطح جوامع مشاهده میشود، پر تراکمترین رابطه همکاری میان اشخاص مختلف، رابطه کارگر و کارفرما است. این نوع رابطه همکاری، از گذشته تا به امروز به شیوههای بسیار متفاوتی برقرار شده است. اما ویژگیهای مشترک آن باعث میشود که قراردادهای همکاری گوناگون را در یک گروه قرار دهیم. استفاده از انسان برای انجام امور، از قدیمیترین نوع همکاری با صاحبان کسب و پیشه است. صاحب کسب و پیشه به موجب تنظیم این نوع قرارداد، در قالب یک کارفرما حاضر میشود و از این لقب استفاده خواهند کرد. القاب کارگر و کارفرما، مسئولیتها و تعهداتی به همراه دارد که به موجب آن، امور مورد نظر با نظارت و مدیریت بهتری انجام خواهند شد.
میتوانیم ادعا کنیم که فعالیتهای تجاری، تولیدی و خدماتی بدون حضور کارگران ساده و متخصص اجرایی نخواهند شد. در حقیقت نیروی انسانی است که موجب رشد و رونق یک تجارت یا فعالیت تولیدی خواهد شد. به همین دلیل است که این قرارداد همکاری، مورد توجه قرار میگیرد و در تعداد بسیار زیادی استفاده شده است. شاید به نظرتان بیاید که ماهیت شغل کارگر و نحوه انجام آن در عرف مشخص است و تا چند دهه گذشته، تنظیم این قرارداد چندان مرسوم نبود. بنابراین اهمیت استفاده از نمونه فرم قرارداد استخدام کارگر چیست؟ در ادامه درباره این مساله توضیح خواهیم داد.
در گذشته تنظیم قرارداد برای معاملات و همکاریهای میان اشخاص، مرسوم و متداول نبود. شاید به نظر میرسید که فقط در موارد مهم و در معاملات خاص باید از قرارداد استفاده شود. این مساله موجب شده بود که روابط کارگر و کارفرما با بحران رو به رو باشد. به همین دلیل اهمیت نظارت بر این رابطه، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. در نهایت برای نظارت بر این رابطه همکاری، قوانین معینی تصویب شد.
قانون، رابطه کارگر و کارفرما را یک رابطه حقوقی در نظر میگیرد و شرایطی برای آن معین کرده است. رعایت این شروط از ملزومات تنظیم متن قرارداد استخدام کارگر خواهد بود.
قرارداد استخدام کارگر موجب میشود که روابط دو طرف قرارداد، به صورت مکتوب ثبت شود. قرارداد کارگر و کارفرما به منزله یک سند عمل میکند که حاوی شروط و تعهدات کارگر و کارفرما است. هرچند قانون به توافقات شفاهی هم توجه کرده است اما قرارداد مکتوب کاربرد بیشتری دارد.
در دعاوی مربوط به رابطه کارگر و کارفرما، مساله تنظیم قرارداد بسیار مشهود است. بسیاری از کارگران ساده به دلیل نداشتن قرارداد، دادخواست خود را مطرح نمیکنند و تصور میکنند که نمیتوانند بدون نوشتن قرارداد ، حقوق خود را مطالبه کنند. باید تاکید کنیم که این تصور اشتباه است. هرچند که تنظیم قرارداد مکتوب را سفارش میکنیم اما نداشتن قرارداد، به این معنی نیست که به شکایت طرفین رسیدگی نخواهد شد.
بنابراین اگر قرارداد تنظیم نکردهاید و حقوق شما نیز رعایت نمیشود، میتوانید با مراجعه به مراجع قانونی، دعوای خود را مطرح کنید.
قانون کار در ماده 7، به صراحت بیان میکند که توافقات شفاهی یا کتبی اشخاص به منزله قرارداد است. در قرارداد استخدام کارگر ساده ، کارگر متعهد میشود وظایفی را که به او محول شده است انجام دهد. در مقابل، کارفرما متعهد خواهد بود که برای او، حق الزحمهای مطابق با قانون در نظر بگیرد. این نوع رابطه همکاری چه به صورت شفاهی بیان شود و چه به صورت مکتوب باشد، قابل پیگیری است.
با این وجود، تاکید برای تنظیم قرارداد مکتوب، به این دلیل است که تعهدات، وظایف و حقوق متقابل طرفین در یک سند قانونی ثبت شود. در این شرایط، اثبات رابطه همکاری، وظایف و شروط، ساده خواهد بود. اما اثبات همین موارد در قرارداد شفاهی مشکلاتی به همراه دارد و به سادگی میسر نمیشود.
طرفین قرارداد در متن قرارداد استخدام کارگر ، کارفرما و کارگر نامیده میشوند. این القاب ماهیت اشخاص را مشخص میکند. علاوه بر این، قانون نیز تعاریف مشخصی از هر کدام از این اشخاص ارائه کرده است. کارفرما یک شخص حقیقی (انسان) یا یک شخص حقوقی (شرکت، سازمان یا کارگاه) است که برای اجرای اموری که در نظر دارد، اشخاصی را استخدام میکند و متعهد میشود که در ازای انجام فعالیتهای معین، حق الزحمه آنها را پرداخت کند.
طرف دیگر قرارداد استخدام کارگر ، کارگر است. کارگر یک شخص حقیقی است که میپذیرد امور مورد نظر کارفرما را انجام دهد. اگر اجرای موضوع قرارداد، نیاز به مهارت خاصی نداشته باشد، کارگر ساده میتواند آن را به عهده بگیرد ولی در مواردی که موضوع قرارداد نیاز به تخصص ویژهای دارد، نیروی متخصص و ماهر به کار گرفته میشود. این مساله ممکن است در میزان حق الزحمه او موثر باشد. در نهایت، کارگر شخصی است که میپذیرد در ازای دریافت حق الزحمه، امور مورد نظر کارفرما را انجام دهد. چنین رابطهای در نمونه فرم قرارداد استخدام کارگر تعریف میشود.
از قوانینی که به رابطه کارگر و کارفرما نظارت دارد، قانون تامین اجتماعی است. مساله حق بیمه کارگر ، از مسائل مهمی است که باید درباره آن اطلاعات داشته باشید. بیمه حقی است که قانون برای کارگر در نظر میگیرد. بنابراین، هر زمان که نیروی انسانی به خدمت گرفته شود، کارفرما ملزم است بیمه او را پرداخت کند. رسیدگی به شرایط بیمه کارگران به عهده سازمان تامین اجتماعی است.
قانون تامین اجتماعی تاکید میکند که هیچ استثنایی برای بیمه نشدن کارگر وجود ندارد و هیچ توافقی معتبر و قابل قبول نیست. بنابراین، حتی اگر کارگر توافق کند که بیمه نمیخواهد، کارفرما ملزم به پرداخت بیمه است. این سازمان، جریمههای سنگینی برای عدم رعایت این قانون اعمال میکند و بازرسانی دارد که به کارگاههای مختلف مراجعه میکنند.
اجرای بعضی از پروژهها یا فعالیت بعضی از مشاغل، به صورتی است که به ساعات کاری کمتری از ساعت کار کارگر در روز نیاز دارند. برای استفاده از نیروی کار انسانی در این مشاغل یا پروژهها میتوانید قرارداد را نیز به صورت کار ساعتی یا حتی قرارداد روزمزدی تنظیم کنید. در قرارداد روزمزدی، کارفرما متعهد میشود که حق الزحمه کارگر را به صورت روزانه به او پرداخت کند.
قراردادهای ساعتی نیز زمانی استفاده میشوند که ساعات انجام فعالیت کارگر، از میزان ساعت کاری روزانه معین در قانون، کمتر باشد. در این شرایط کارفرما میتواند در متن قرارداد، میزان ساعتی که به نیروی کار انسانی نیاز دارد را به صورت دقیق مشخص کند. برای مثال، شما در قرارداد اینطور مینویسید که نیروی کار انسانی موظف خواهد بود روزانه 4 ساعت برای شما کار کند. در این شرایط، میزان دستمزد کارگر و مزایای دیگری که مطابق قانون به نیروی کار انسانی تعلق میگیرد نیز براساس همان ساعات حضور کارگر محاسبه خواهد شد.
موضوع قرارداد، دلیل به خدمت گرفتن کارگر است. امور مشخص و فعالیتها و وظایفی که به عهده کارگر قرار میگیرد، به منزله موضوع قرارداد است. در زمان امضای قرارداد ، طرفین متعهد میشوند که در راستای اجرای موضوع قرارداد با یکدیگر همکاری کنند. در این بخش از قرارداد سعی میشود که به صورت مختصر، عملیات مورد نظر کارفرما نوشته شود.
مبلغ قرارداد، حق الزحمهای است که برای کارگر در نظر گرفته میشود. حداقل این مبلغ توسط شورای عالی کار تعیین میشود و به صورت عمومی اعلام خواهد شد. مبلغ تعیین شده به عنوان پایه حقوق، حداقل مبلغی است که باید به کارگر پرداخت شود. کارفرما ملزم است که میزان حقوق و مزایای اعلام شده را در نظر بگیرد و مطابق با آن، حق الزحمه کارگر را پرداخت کند.
تیم حقوقی رکلا به عنوان مرجع تخصصی تنظیم قرارداد، قرارداد استخدام کارگر را تنظیم کرده است. روی تصویر زیر بزنید و وارد توضیحات این قرارداد کاربردی شوید. ضمن آنکه شما میتوانید از خدمات تنظیم قرارداد اختصاصی یا مشاوره حقوقی تلفنی با وکیل پایه یک دادگستری و مشاوران ارشد حقوقی رکلا بهره مند شوید.