آمفی تئاتر مکانی برای اجرای هنرهای نمایشی و مراسمهای مختلف است. در زبان فارسی به آمفی تئاتر، تماشاخانه نیز گفته میشود. استفاده از آمفی تئاتر قدمتی تاریخی دارد. آمفی تئاترها در ادوار گذشته مکانی برای جنگ گلادیاتورها، سخرانی پادشاهان و برگزاری مراسم و آیین مذهبی بودند. در گذشته، آمفی تئاترها به صورت رو باز طراحی و ساخته میشدند اما اکنون اکثر آمفی تئاترها به صورت مکانی سقف دار و با معماری خاصی ساخته میشوند. اصلیترین کاربرد آمفی تئاتر برگزاری هنرهای نمایشی در آن است اما برای فعالیتهای دیگری مانند سخنرانی، برگزاری کنسرت موسیقی، برگزاری سمینار نیز میتوان سالن آمفی تئاتر را اجاره کرد. نمونه قرارداد اجاره سالن آمفی تئاتر هنگامی تنظیم میشود که سالن آمفی تئاتر برای چند ساعت یا چند روز و برای اهداف فوق مورد نیاز باشد.
معمولاً این قرارداد به صورت ساعتی تنظیم میشود و اجاره کننده میتواند برای چند ساعت از منافع سالن استفاده کند. در این نوشتار به بیان برخی از ویژگیهای قانونی این قرارداد میپردازیم. علاوه براین، پیشنهاد میکنیم که در این خصوص، قرارداد اجاره سالن همایش را نیز مطالعه کنید. از طرف دیگر نیز میتوانید مراسم مورد نظرتان را با امضای قرارداد اجاره سالن جشن برگزار کنید.
در قانون مدنی، قراردادها به دو دسته قرارداد معین و قرارداد نامعین دسته بندی میشوند؛ قراردادهای معین تعداد محدودی دارند و در قانون مدنی نیز شرایط و ضوابط تنظیم و امضای آنها بیان شده است. قراردادهای نامعین تعداد نامحدود و بیشماری دارند و در اثر نیازهای جامعه به وجود آمدهاند. شرایط قراردادهای نامعین در قانون مشخص نشده است و براساس توافق طرفین آن معین میشود.
نمونه قرارداد اجاره سالن آمفی تئاتر در گروه قراردادهای معین قرار میگیرد زیرا تعریف این عقد و ضوابط قانونی تنظیم و امضای آن در قانون مدنی بیان شده است. این عقد در مواد 468 الی507 قانون مدنی تعریف و شرایط قانونی مربوط به آن نیز مشخص شده است. مطابق با ماده 466 قانون مدنی، این قرارداد نوعی توافق میان موجر و مستاجر است که باعث انتقال مالکیت منافع سالن آمفی تئاتر از موجر به مستاجر میشود. بعد از امضای این قرارداد، مستاجر حق استفاده از سالن آمفی تئاتر و تمامی امکانات آن را پیدا میکند.
مطابق با ماده 467 قانون مدنی، این قرارداد از نوع عقد اجاره مکان است و از ضوابط قانونی مربوط به آن نیز پیروی میکند.
مطابق با ماده 468 قانون مدنی نیز تعیین مدت در نمونه قرارداد اجاره ساعتی سالن آمفی تئاتر الزامی است. عدم تعیین مدت باعث باطل شدن قرارداد اجاره میشود.
مادههای قانونی مربوط به قرارداد اجاره ، آمره یا تکمیلی هستند. به این معنی که؛ موجر و مستاجر سالن آمفی تئاتر نمیتوانند برخلاف قوانین آمره اجاره نامه ، با یکدیگر توافق کنند زیرا رعایت نکردن قواعد آمره باعث باطل شدن قرارداد اجاره میشود اما موجر و مستاجر سالن آمفی تئاتر میتوانند برخلاف قوانین تکمیلی قرارداد اجاره با یکدیگر توافق کنند. توافق برخلاف قواعد تکمیلی باعث باطل شدن قرارداد اجاره نمیشود. رعایت قوانین تکمیلی اجاره سالن تنها در صورتی الزامی است که موجر و مستاجر برخلاف آنها با یکدیگر نکنند.
قرارداد اجاره سالن برگزاری آمفی تئاتر به وسیله توافق میان موجر و مستاجر تحقق پیدا میکند. توافق میان موجر و مستاجر نیز به وسیله اعلام اراده آنها انجام میشود. قانون گذار در خصوص شیوه اعلام اراده موجر و مستاجر الزامی مقرر نکرده است. اعلام اراده موجر و مستاجر میتواند به صورت کتبی یا شفاهی انجام شود.
این اجاره نامه در واقع قرارداد مکتوب اجاره سالن است. اجاره نامه سالن آمفی تئاتر تنها زمانی دارای اعتبار قانونی خواهد بود که توسط موجر و مستاجر امضا شده باشد.
اجاره نامه، سند قرارداد اجاره سالن آمفی تئاتر است و وقوع قرارداد را به اثبات میرساند. مطابق با ماده 1289 قانون مدنی سند قرارداد اجاره از دلایل معتبر و محکمه پسندی است که موجر و مستاجر به وسیله آن میتوانند ادعای خود را در نزد مراجع قضایی به اثبات برسانند.
اجاره نامه آمفی تئاتر میتواند به صورت عادی یا رسمی تنظیم شود. انواع اجاره نامه عادی توسط موجر و مستاجر سالن آمفی تئاتر تنظیم و امضا میشوند. اجاره نامه رسمی نیز در دفتر اسناد رسمی تنظیم خواهد شد و مامور رسمی نیز آن را امضا میکند.
در اصطلاح قانون مدنی به مبلغ نمونه قرارداد اجاره سالن آمفی تئاتر ، اجاره بها یا مال الاجاره گفته میشود. میزان اجاره بهای سالن آمفی تئاتر براساس توافق میان موجر و مستاجر تعیین میشود. موجر و مستاجر برای تعیین اجاره بها، تعداد ساعات یا روزهایی که سالن آمفی تئاتر در اختیار مستاجر گذاشته میشود را در نظر میگیرند. گنجایش سالن آمفی تئاتر، میزان تجهیزات و امکانات به کار رفته در آن و بسیاری عوامل دیگر در تعیین مبلغ اجاره بهای سالن آمفی تئاتر موثر است. باید میزان اجاره بهای سالن آمفی تئاتر به صورت دقیق و مضبوطی در اجاره نامه مشخص شود.
موجر میتواند در زمان تنظیم و امضای اجاره نامه سالن آمفی تئاتر ، مبلغی را به عنوان ودیعه یا قرض الحسنه از مستاجر بگیرد. مبلغی که به عنوان ودیعه یا قرض الحسنه از مستاجر گرفته شده است باید در پایان مدت قرارداد اجاره به او بازگردانده شود.
نحوه پرداخت اجاره بهای سالن آمفی تئاتر نیز براساس توافق میان موجر و مستاجر تعیین میشود. اجاره بهای سالن آمفی تئاتر میتواند به صورت نقدی یا اقساطی تعیین شود. زمان پرداخت اجاره بهای نقدی میتواند در زمان تنظیم قرارداد اجاره یا مدتی پس از آن باشد. موجر و مستاجر میتوانند توافق کنند که اجاره بهای سالن آمفی تئاتر به صورت اقساط و در فواصل زمانی مشخصی پرداخت شود.
در حقوق مدنی، قراردادها براساس قابلیت بقا و دوام آنها به قراردادهای لازم و جایز تقسیم میشوند:
در قانون مدنی اصل بر لازم بودن تمام قراردادها است. مگر قراردادهایی که به صراحت بر جایز بودن آنها تأکید شده باشد.
مطابق با اصل لازم بودن قراردادها، نمونه قرارداد اجاره سالن آمفی تئاتر نیز لازم و غیر قابل انحلال محسوب میشود زیرا در قانون مدنی نسبت به جایز بودن این قرارداد کوچکترین اشارهای نشده است.
در اصطلاح قانون مدنی به موارد قانونی فسخ انواع قراردادهای لازم، «خیار فسخ قرارداد » گفته میشود. ماده 396 قانون مدنی موارد به وجود آمدن خیار فسخ قرارداد و انواع آن را پیش بینی کرده است. در ادامه برخی از موارد خیار فسخ قرارداد اجاره برگزاری سالن را بررسی میکنیم:
مستاجر و موجر در نمونه قرارداد اجاره سالن آمفی تئاتر میتوانند شرط کنند که هر یک از آنها در یک بازه زمانی معین حق فسخ قرارداد داشته باشند. برای مثال، رئیس هیات مدیره یک شرکت سهامی برای تشکیل مجمع عمومی سهامداران سالن آمفی تئاتر را اجاره کرده و شرط میکند که خودش یا مدیر عامل شرکت به مدت یک هفته از تاریخ امضای اجاره نامه مربوط به سالن آمفی تئاتر بتوانند آن را فسخ کنند.
تدلیس به معنای فریب و نیرنگ است. خیار تدلیس زمانی تحقق پیدا میکند که هر یک از موجر و مستاجر با به کار بردن حیلهای باعث فریب خوردن طرف دیگر قرارداد شود. موجر یا مستاجری که فریب خورده است با استناد به خیار تدلیس میتواند نمونه قرارداد اجاره سالن آمفی تئاتر را فسخ کند.
در قانون مدنی اصل بر صحت و اعتبار تمام قراردادها گذاشته شده و در عین حال، شرایط اساسی صحت تمام قراردادها نیز در ماده 190 قانون مدنی مشخص شده است. قراردادهایی که شرایط ماده 190 در آنها رعایت نشده باشد، از نفوذ و اعتبار قانونی برخوردار نیستند و در برخی مواقع نیز حکم به بطلان آنها صادر میشود. این مورد را نیز در نظر داشته باشید که تشخیص باطل بودن قرارداد با مقام قضایی است.
داوری یکی دیگر از راهکارهای قانونی برای سرعت بخشیدن به رسیدگی و حل و فصل اختلافات حقوقی میان موجر و مستاجر به شمار میآید. در آیین دادرسی مدنی، داوری مورد پیش بینی قانونگذار قرار گرفته است.
داوری به این صورت است که موجر و مستاجر سالن آمفی تئاتر با موافقت یکدیگر در اجاره نامه مربوط به نمونه قرارداد اجاره سالن آمفی تئاتر فردی را به عنوان عنوان داور تعیین میکنند. داور، مرجع رسیدگی و حل و فصل اختلافات حقوقی میان موجر و مستاجر محسوب میشود. موجر و مستاجر سالن آمفی تئاتر باید در صورت بروز اختلافات حقوقی به داور مراجعه کنند و مطابق با رأیی که او صادر میکند به اختلاف خودشان پایان بدهند.
بهتر است که یک نسخه از اجاره نامه سالن تئاتر به داور داده شود.
برای اجاره دادن یا اجاره گرفتن حتما باید از قواعد حقوقی و قانونی حاکم بر قرارداد، آگاهی داشته باشید. در این خصوص، بهترین اقدام گفتگو با مشاور حقوقی است. برای این مساله میتوانید درخواست مشاوره حقوقی تلفنی خود را ثبت کنید تا با شما تماس بگیریم. همچنین میتوانید با ثبت درخواست تنظیم قرارداد ، مسئولیت تهیه قرارداد را به شخص دیگری بسپارید.
قرارداد اجاره سالن آمفی تئاتر
این قرارداد زمانی کاربرد دارد که بخواهید یک سالن آمفی تئاتر را اجاره دهید.