قرارداد تامین تجهیزات نوعی توافق است که با هدف فراهم کردن و تامین تجهیزات و امکانات مورد نیاز سفارش دهنده تنظیم میشود. به موجب این قرارداد ، تامین کننده موظف میشود که در یک بازه زمانی معین تجهیزات مورد نیاز سفارش دهنده را تهیه کند و به او تحویل بدهد. انجام کارهای مختلف بدون داشتن تجهیزات و امکانات لازم امکان پذیر نخواهد شد. کارخانهها و کارگاهها برای ادامه فعالیت به تجهیزات و امکانات مناسب نیازمند هستند.
واحدهای اداری، ورزشگاهها، مدارس، آموزشگاهها بیمارستانها، دانشگاهها و بسیاری از واحدهای خصوصی و دولتی دیگر بدون تجهیزات و امکانات مناسب قادر به ادامه فعالیت نیستند. بنابراین، اولین قدم در راستای راهاندازی کسب و کار، کارخانه، شرکت، یک مکان آموزشی، انجام یک پروژه یا هر فعالیت دیگری، فراهم کردن تجهیزات و امکانات مورد نیاز آن است.
تامین کننده تجهیزات، از کیفیت و قیمت انواع تجهیزات داخلی و خارجی آگاهی دارد و میتواند تجهیزات مورد نیاز سفارش دهنده را با قیمت مناسبی تهیه کند. در برخی موارد ممکن است که تامین کننده تجهیزات شخصاً تجهیزات مورد نیاز سفارش دهنده را بسازد. برای مثال، تامین کننده تجهیزات، کارگاه یا کارخانهای است که تجهیزات مورد نیاز سفارش دهنده را میسازد و در اختیار او قرار میدهد. یکی از متداولترین قراردادها در این زمینه، قرارداد فروش تجهیزات پزشکی است که برای تامین تجهیزات مورد نیاز بیمارستانها و مطبها استفاده میشود. علاوه براین، این امکان نیز وجود دارد که به صورت موقتی، برای تامین تجهیزات، از انواع قرارداد اجاره اشیا نیز استفاده شود.
قرارداد تامین و تهیه تجهیزات مطابق با قواعد قانون مدنی تنظیم میشود. قراردادها در قانون مدنی به دو گروه معین و نامعین دسته بندی میشوند:
قراردادهای معین تعداد محدودی دارند و برگرفته از فقه امامیه و آموزههای دین اسلام هستند. در قانون مدنی، قراردادهای معین تعریف شده و شرایط تنظیم و امضای آنها نیز معین شده است.
قراردادهای نامعین تعداد نامحدودی دارند و براساس نیازهای اشخاص و توافق آنها تنظیم میشوند. تعریف و شرایط قراردادهای نامعین در قانون مدنی یا دیگر قوانین ایران نیامده اما قانونی و مشروع بودن آنها در ماده ده قانون مدنی مورد پذیرش قرار گرفته است.
قراردادهای نامعین تعداد بیشمار و نامحدودی دارند. قرارداد پیمانکاری یکی از انواع قراردادهای نامعین هستند که مطابق با ماده 10 قانون مدنی و به وسیله توافق میان پیمانکار و کارفرما تنظیم میشوند.
نمونه قرارداد تامین تجهیزات نیز از نوع قراردادهای پیمانکاری است که به وسیله توافق میان کارفرما و پیمانکار تجهیزات، میان طرفین امضا میشود. تامین کننده تجهیزات به عنوان پیمانکار، قرارداد را امضا میکند و متعهد میشود که تجهیزات مورد نیاز سفارش دهنده را تامین کند. سفارش دهنده نیز کارفرمای نمونه قرارداد تامین تجهیزات است و به موجب امضای آن به پرداخت حق الزحمه تامین کننده ملزم میشود.
قانون گذار، شرایط نمونه قرارداد تامین تجهیزات و مشخص کردن موضوع آن را به اراده و توافق سفارش دهنده و تامین کننده تجهیزات واگذار کرده است.
تامین تجهیزات مورد نیاز سفارش دهنده موضوع این قرارداد را تشکیل میدهد. تعداد تجهیزات مورد نیاز تامین کننده که سفارش دهنده باید آنها را تهیه کند نیز به توافق میان آنها بستگی دارد. سفارش دهنده ممکن است که تامین تجهیزات یکسان یا تامین تجهیزات مختلف را به تامین کننده واگذار کند.
در نمونه قرارداد تامین و تهیه تجهیزات باید نوع، جنس و مشخصات کیفی تجهیزات مورد نیاز سفارش دهنده معلوم و مشخص شود. در شرایطی که تجهیزات مورد نیاز سفارش دهنده مختلف باشند باید نوع و ویژگیهای مربوط به هر یک از آنها به صورت جداگانه مشخص کرد. تامین کننده نیز وظیفه دارد که تجهیزات مورد نیاز سفارش دهنده را با مشخصات کیفی و کمی مورد نظر او تهیه کند.
در برخی موارد نیز سفارش دهنده تنها تجهیزات مورد نیاز خود را سفارش میدهد و مشخص کردن نوع و شرایط کیفی تجهیزات را به اراده و اختیار تامین کننده واگذار میکند.
مبلغ نمونه قرارداد تامین تجهیزات عبارت است:
در قانون مدنی قراردادها به دو دسته کلی جایز و لازم تقسیم میشوند. بقای قراردادهای جایز به اراده طرفین آنها واگذار شده است و میتوانند هر زمان که اراده کردند قرارداد را منحل کنند. انواع قرارداد لازم برخلاف قراردادهای جایز به وسیله اراده طرفین آن قابل انحلال نیستند. به انحلال قرارداد لازم از سوی یکی از طرفین آن فسخ قرارداد گفته میشود.
مطابق با اصل لازم بودن قراردادها، نمونه قرارداد تامین تجهیزات نیز قراردادی لازم و غیر قابل انحلال است. بنابراین هیچ یک از سفارش دهنده و تامین کننده تجهیزات حق برهم زدن این قرارداد را ندارند و مکلف هستند به تعهدات خودشان عمل کنند.
قانون گذار به کارفرما و پیمانکار این اختیار را داده است که حق فسخ قرارداد را به نفع خودشان پیش بینی کنند که در اصطلاح قانونی به آن خیار شرط گفته میشود.
خیار شرط بدین صورت است که هر یک از تامین کننده و سفارش دهنده شرط میکنند که تا مدت معینی بتوانند نمونه قرارداد تامین تجهیزات را فسخ کنند. برای مثال سفارش دهنده تجهیزات، رئیس بیمارستان است و شرط میکند که به مدت یک هفته از تنظیم قرارداد خودش یا معاون او یا هر دوی آنها بتوانند قرارداد تامین را فسخ کنند. در اصطلاح قانونی به این موضوع، حق فسخ قرارداد گفته میشود.
سفارش دهنده و سازنده تجهیزات با توافق یکدیگر نیز میتوانند قرارداد را منحل کنند که در اصطلاح به آن اقاله قرارداد گفته میشود.
در قانون مدنی اصل بر صحت تمام قراردادها گذاشته شده است اما از سوی دیگر شرایط اساسی قراردادها را در ماده 190 قانون مدنی مشخص کردهاند. بنابراین قراردادی که شرایط ماده 190 در آن رعایت نشده باشد از دایره شمول اصل صحت خارج میشود و از نظر قانونی باطل است. قراردادهای باطل اثر و اعتبار قانونی ندارند.
در ادامه مواردی را بررسی میکنیم که در نمونه قرارداد تامین تجهیزات به صورت صحیح تنظیم نشده و از ابتدا باطل است:
مرجع قانونی حل اختلافات میان سفارش دهنده و سازنده تجهیزات در قانون آیین دادرسی مدنی و قانون آیین دادرسی کیفری مورد پیش بینی قرار گرفته است. مطابق قانون آیین دادرسی مدنی، دادگاه عمومی حقوقی و شورای حل اختلاف، مراجع قانونی رسیدگی به اختلافات حقوقی میان سازنده و سفارش دهنده تجهیزات هستند.
بنابراین سازنده و سفارش دهنده تجهیزات برای حل و فصل اختلافات حقوقی میان خودشان باید به یکی از شعبههای دادگاه عمومی حقوقی و شورای حل اختلاف محل تنظیم نمونه قرارداد تامین تجهیزات یا به محل اقامت خوانده، مراجعه و اقامه دعوا کنند. اقامه دعوا از سوی سفارش دهنده و سازنده تجهیزات، به تقدیم دادخواست و پرداخت هزینه دادرسی نیازمند است.
حتما با یک مشاور حقوقی مجرب یا وکیل پایه یک دادگستری مشورت کنید.
استفاده از خدمات مشاوره حقوقی، اطلاعات مناسب را در اختیارتان قرار میدهد. علاوه براین، لازم است که در چنین مواردی، حتما از قراردادهای اختصاصی استفاده کنید که مطابق با خواست شما تنظیم شده است.
در این راستا، تیم حقوقی رکلا با ارائه خدمات تنظیم قرارداد و همچنین خدمات مشاوره حقوقی تلفنی ، شرایطی را ایجاد کرده است که استفاده از خدمات حقوقی با سهولت بیشتری همراه باشد. در کنار شما هستیم.