آپارتمان نشینی در کشور ما سابقه 60 ساله دارد. اما از آن زمان تا کنون در خصوص این روش از زندگی، مشکلات زیادی به وجود آمده است و بسیاری از افراد هنوز مایل هستند که در خانههای بزرگ و ویلایی سکونت کنند. بعضی از افراد نیز به دلیل مشکلات اقتصادی، تورم و قیمت بالای خانههای ویلایی، مجبور هستند که علی رغم میل قلبی خود در آپارتمانها ساکن شوند. در این مقاله، میخواهیم در خصوص نمونه قرارداد شارژ ساختمان صحبت کنیم.
امروزه از آپارتمانها علاوه بر سکونت، برای فعالیتهای تجاری نیز استفاده میشود. بعضی از اشخاص برای راه اندازی کسب و کار خود نیاز به یک دفتر کار دارند. بنابراین، تمایل دارند که در صورت امکان یک واحد تجاری را بخرند یا اجاره کنند و در آن فعالیت خود را شروع کنند.
یکی از مسائلی که در تمام ساختمانها وجود دارد، مسئله پرداخت حق شارژ ساختمان توسط ساکنین است. این مسئله در بسیاری از موارد یک چالش محسوب میشود، زیرا بعضی از اشخاص، این مبلغ را هزینه اضافی میدانند و در خصوص پرداخت یا عدم پرداخت آن با مدیر ساختمان اختلاف دارند. بعضی اوقات نیز ممکن است که مالکین یا مستاجران واحدهای ساختمانی، بپذیرند که حق شارژ را پرداخت کنند، اما در خصوص میزان مبلغ یا روش پرداخت آن اختلاف داشته باشند.
ما در این مقاله در زمینه نمونه قرارداد شارژ ساختمان ، شرایط قرارداد شارژ اپارتمان، مواد قانونی و مسائل مرتبط با این نمونه قرارداد گفت و گو میکنیم.
پیش از بیان توضیحات بیشتر درباره موضوع این مقاله، پیشنهاد میکنیم درباره قرارداد مدیر ساختمان نیز اطلاعات دقیقی کسب کنید. کسب اطلاعات درباره این قرارداد نیز، برای ساکنان ساختمانهای مسکونی و تجاری، اهمیت زیادی دارد.
در تمام ساختمانها اعم از تجاری و مسکونی، هزینههای مشترکی وجود دارد که مربوط به مصارف عمومی ساکنین است و آنها باید این هزینه را بپردازند. به این هزینههای مشترک، شارژ ساختمان گفته میشود. شارژ ساختمان با استناد به ماده 28 قانون تملک آپارتمانها برای تامین هزینههایی مثل نظافت راهپلهها، پارکینگ، حیاط مشترک و سایر قسمتهای مشترک ساختمان، تعمیر یا سرویس آسانسور، هزینه آب، برق و گاز، حقوق و پاداش سرایدار یا نگهبان ساختمان و هزینههای مربوط به نگهداری باغچه و محوطه ساختمان کاربرد دارد. ساکنین تمام واحدهای ساختمانی وظیفه دارند که این مبلغ را بپردازند. بنابراین، در نوشتن قرارداد به موارد مذکور توجه کنید.
برای تعیین روش پرداخت مبلغ شارژ با استناد به ماده 4 قانون تملک آپارتمانها میتوانید سهم هر واحد ساختمانی را مشخص کنید. طبق این ماده سهم هر واحد بر اساس مساحت آن واحد است. البته، بعضی از هزینهها به طور مساوی میان ساکنان تقسیم میشود و مساحت واحد در این خصوص، تعیین کننده نیست.
طبق ماده 23 آیین نامه اجرایی قانون تملک آپارتمانها، تمام مخارج عمومی ساختمان مانند هزینههای مربوط به سرایدار و نگهبان، تأسیسات، تزئین ساختمان، آسانسور و غیره که مستقل از مساحت زیربنا هستند، به طور مساوی بین مالکین یا مستأجرین تقسیم میشود. گاهی نیز در خصوص قسمتهای اختصاصی ساختمان سهم هر واحد را بر اساس تعداد افراد ساکن در آن واحد، معین میکنند.
تبصره 3 ماده 4 قانون تملک آپارتمانها بیان کرده است، اگر نحوه استقرار حیاط، بالکن یا تراس به روشی باشد که فقط بعضی واحدها بتوانند از آن استفاده کنند، هزینههای لازم برای نگهداری از این قسمتها به عهده مصرف کنندگان است.
سوال مهمی که شاید برای شما وجود داشته باشد، این است که در خصوص آسانسور، چنانچه بعضی واحدها از آسانسور استفاده نکنند یا به آن نیاز نداشته باشند، مانند طبقه همکف یا واحد اول، آیا در این شرایط باز هم باید شارژ آسانسور را مانند دیگران بپردازند؟
در این خصوص، باید بیان کنیم که اگر در قرارداد شارژ اپارتمان ، هزینههای مربوط به آسانسور به طور مجزا تعریف شود، این امکان وجود دارد که با مدیر ساختمان گفت و گو کنید تا او در خصوص استفاده از آسانسور برای هر واحد درصد معین در نظر بگیرد. در این شرایط ممکن است که بابت آسانسور از شما هزینهای دریافت نشود، اما اگر در نمونه قرارداد شارژ ساختمان هیچ اشارهای به این موضوع نشود، در این حالت، باید تحت هر شرایطی، سهم شارژ خود را مانند سایر ساکنین و مساوی با آنها بپردازید.
موضوع مهم دیگر در خصوص قرارداد شارژ اپارتمان این است که اگر ساکنین بعضی از واحدها شارژ ساختمان را نپردازند، راه حل این مساله چیست؟
پرداخت شارژ ساختمان فقط یک توافق ساده بین مدیر ساختمان و ساکنین واحدها نیست و با استناد به ماده 10 قانون تملک آپارتمانها ، پرداخت شارژ، یک تکلیف و وظیفه قانونی محسوب میشود. بر اساس این ماده، در صورتی که هریک از واحدها از پرداخت شارژ ساختمان خودداری کنند، هیئت مدیره میتواند با تکمیل اظهارنامه، مبنی بر عدم پرداخت حق ماهیانه و ذکر مبلغ بدهی به طور قانونی، درخواست پرداخت شارژ کند.
در صورتی که فرد بدهکار باز هم بدهی خود را نپردازد، هیئت مدیره در این مرحله میتواند به مراجع قضایی شکایت کند. دادگاه به این دسته از پروندهها سریع و خارج از نوبت رسیدگی میکند. براساس حکم دادگاه و با توجه به قوانین وصول شارژ ساختمان، تا زمانی که فرد، حق شارژ ماهیانه را نپردازد، از هرگونه استفاده از امکانات عمومی ساختمان محروم میشود.
اگر ساکنان بعضی از واحدها، مالک آن واحد نباشند و با تنظیم اجاره نامه و به عنوان مستاجر در آن واحد زندگی یا فعالیت کنند، در این شرایط، پرداخت شارژ به عهده چه کسی است؟
آیا موجر باید این مبلغ را بپردازد یا ایشان وظیفهای ندارد و پرداخت شارژ به عهده مستاجر است؟
در پاسخ به این مساله، باید بیان کنیم که پرداخت شارژ تابع قرارداد اجاره شما است و این اجاره نامه و توافق میان موجر و مستاجر، مشخص میکند که چه کسی باید شارژ ساختمان را بپردازد. معمولا و طبق عرف اجاره نشینی، پرداخت شارژ ساختمان به عهده مستأجر است مگر این که در قرارداد ذکر شود که شارژ توسط موجر پرداخت شود. اگر طبق اجارهنامه، پرداخت شارژ به عهده موجر باشد و موجر این مبلغ را پرداخت نکند، مستأجر میتواند هزینه مربوط به شارژ را از مبلغ اجاره بهاء بپردازد. از طرف دیگر، اگر طرفین در اجاره نامه بنویسند که مستأجر وظیفه دارد که شارژ را بپردازد و مستأجر از پرداخت آن خودداری کند، مدیرساختمان میتواند مبلغ شارژ را علاوه بر مستأجر از مالک خانه یا موجر نیز مطالبه کند.
بسیاری از مالکان واحدهای آپارتمانی که در ملک خود سکونت ندارند و این واحدها را به دیگران نیز اجاره ندادهاند، فکر میکنند که وظیفهای در خصوص پرداخت شارژ ساختمان ندارند و از پرداخت حق شارژ به طور کلی معاف هستند.
باید، بدانید که با استناد به ماده 4 قانون تملک آپارتمانها، تمام واحدهای ساختمانی اعم از اینکه در آنها اشخاص زندگی یا فعالیت کنند یا خالی از سکنه باشد، وظیفه دارند که حق شارژ ساختمان را بپردازند. واحدهای خالی از سکنه تنها در خصوص بعضی از هزینههای مشترک مانند آب، برق و گاز معاف از پرداخت هزینه هستند. این موضوع را در زمان تنظیم قرارداد شارژ اپارتمان در نظر داشته باشید.
مبلغ و میزان شارژ ماهانه ساختمان با توجه به مسکونی یا تجاری بودن آن و دیگر امکانات موجود در ساختمان، مشخص میشود. تصمیم گیری در مورد میزان مبلغ شارژ ماهیانه در اختیار هیئت مدیره است و این مبلغ پیش از تنظیم متن قرارداد شارژ اپارتمان ، با توافق طرفین معین میشود. روش پرداخت نیز معمولا به صورت ماهیانه خواهد بود. در خصوص روش استفاده از مبلغ گردآوری شده بابت شارژ نیز با توجه به ماده 28 قانون تملک آپارتمانها، بیان کردیم که از این مبلغ برای هزینههایی مانند آب، برق، گاز مشترک، هزینه تعمیر و سرویس آسانسور، هزینه نگهداری از باغچه یا نظافت پارکینگ و پرداخت حقوق نگهبان ساختمان استفاده میشود.
خدمات مشاوره حقوقی تلفنی ، راه حلی آسان برای پاسخ سریع به سوالات حقوقی شما در زمینه نمونه قرارداد شارژ ساختمان است. همچنین میتوانید تنظیم قرارداد را از تیم حقوقی رکلا بخواهید.