حق ماموریت ، از حقوقی است که قانون کار آن را مورد تاکید قرار میدهد. زمانی که کارپذیر در یک فاصله جغرافیایی مشخص و برای انجام ماموریت معینی به سفر اعزام میشود، مستحق دریافت مبلغ ماموریت و مزایای آن خواهد بود. مبلغ ماموریت، همراه با حقوق و مزایا به کارپذیر پرداخت میشود. در این مقاله تلاش داریم که نکاتی را در خصوص نحوه محاسبه حق ماموریت در قانون کار و نیز حق ماموریت خارج از کشور کارگران بحث و بررسی کنیم. توجه به این نکته ضروری است که شما به عنوان کارفرما، باید از کلیه قواعد مقرر در قانون کار در زمینه حق ماموریت کارپذیر خود پیروی کنید.
به یاد داشته باشید کلیه مواردی که در این نوشتار در خصوص سفرهای کاری کارپذیران بیان میشود، تنها در خصوص مشمولین قانون کار است. به این بیان که ماموریت کارپذیران بخش دولتی، از شرایط دیگری پیروی میکنند و شرایط مقرر در قانون کار برای آنها قابل اجرا نخواهد بود. اگر شخص یا اشخاصی را به واسطه امضای قرارداد استخدام به خدمت میگیرید، لازم است که از تعهدات مالی نسبت به این اشخاص مطلع باشید.
اگر کارفرما یا نیروی کار هستید، پیشنهاد میکنیم علاوه بر این محتوا، محتوای « مزایای قانون کار » را نیز مطالعه کنید.
در ابتدا لازم است به این نکته اشاره داشت که کلیه روابط فیمابین کارفرما و کارگر در یک رابطه استخدامی، بر اساس قانون کار تعیین و تکلیف میشود. به این صورت که این قانون دربردارنده قواعدی است که در زمان تنظیم قرارداد کار باید پیاده سازی شود. جنس قواعد موجود در قانون کار، آمره است. به این معنا که توافق خلاف این قواعد در یک قرارداد، امکان پذیر نیست. یعنی لازم است که حتما به این قوانین عمل شود.
در خصوص حق مزبور، اگر کارفرما نیز به نحو مقرر در قانون کار مبلغ مورد نظر را به کارپذیر خود پرداخت نکند، برای ایشان مسئولیت ایجاد خواهد شد. بنابراین این امکان برای کارپذیر ایجاد میشود که مطابق با ساز و کارهای قانون کار، برای احقاق حقوق قانونی خود اقدام کند.
به طور کلی، حق ماموریت در قانون کار با عنوان فوق العاده ماموریت یاد شده است. در این زمینه، ماده 46 قانون کار شرایطی را بیان میکند. این ماده بیان میدارد به کارگرانی که به موجب قرارداد یا موافقت نامههای بعدی، به ماموریتهای خارج از محل خدمت اعزام میشوند، فوق العاده ماموریت تعلق میگیرد.
نکته مهمی که در ابتدا لازم است به آن توصیه کنیم، مساله توافقات ابتدایی با کارفرما است. اگر شما نیروی کار انسانی هستید و برای استخدام شدن در یک سمت شغلی به مجموعه یا سازمانی مراجعه میکنید، در نظر داشته باشید که در مصاحبه کاری یا در جلسه امضای قرارداد، لازم است که در خصوص شرایط کاری به خوبی اطلاعات کسب کنید. ممکن است موقعیت شغلی که برای آن استخدام میشوید دارای ماموریتهای پی در پی و سفرهای کاری متعدد باشد اما شما موقعیت مناسبی برای رفتن به این ماموریتها را نداشته باشید. بنابراین، لازم است که در ابتدا در خصوص این موضوع با کارفرما گفتگو کنید.
گفتگو در این خصوص و انجام توافقات ابتدایی به نفع کارفرما نیز خواهد بود زیرا در ادامه همکاری از این مساله اطمینان دارد که پرسنل کافی برای انجام ماموریتهای کاری را در اختیار خواهد داشت.
به خاطر داشته باشید برای اینکه به کارمندی حق سفر کاری تعلق بگیرید، باید شرایط خاصی وجود داشته باشد. به عبارت دیگر شما نمیتوانید هر سفری را به عنوان سفرکاری تلقی و در ازای آن از کارفرما مبلغی را دریافت کنید. حال چه سفری به عنوان سفری کاری در نظر گرفته میشود؟ در این زمینه تبصره ماده 46 قانون کار، معیارهای لازم برای یک سفر کاری را بیان میکند. به موجب این تبصره، دو ملاک اصلی برای در نظر گرفتن یک سفر به عنوان سفرکاری بیان شده است.
به این صورت که حق ماموریت طبق اداره کار به سفری تعلق میگیرد که در آن کارگر برای انجام کار، حداقل 50 کیلومتر از محل کار فاصله بگیرد و یا مجبور شود حداقل یک شب در محل ماموریت توقف کند. بنابراین حتی اگر شخصی برای اهداف کاری، 30 کلیومتر از محل کار خود فاصله بگیرد اما مجبور شود به دلایلی یک شب در آن موقعیت جغرافیایی توقف کند، به او حق ماموریت تعلق خواهد گرفت. بنابراین میتوان گفت کارپذیرانی که نیز به ماموریتهای خارجی اعزام میشوند، مستحق دریافت حق ماموریت خارج از کشور کارگران خواهند بود.
همانطور که بیان شد، ماده 46 قانون کار در خصوص شرایط حاکم بر سفرهای کاری و حق ماموریت متعلق به کارگران تعیین و تکلیف میکند. ماده فوق الذکر بیان میکند که فوق العاده ماموریت نباید کمتر از مزد ثابت یا مزد مبنای روزانه کارپذیر باشد. بنابراین میتوان نتیجه گیری کرد که میزان حق ماموریت در قانون کار ، به اندازه یک روز حقوق کارپذیر خواهد بود. البته این امکان برای کارفرما یافت میشود که مبلغی را مازاد بر حقوق یک روز به کارپذیر پرداخت کند. آنچه که در این زمینه قابل توجه است، رعایت حداقل حق ماموریت خواهد بود و توافقات مازاد بر آن، محل بحث نیست.
بنابراین در راستا تعیین میزان حق ماموریت در قانون کار ، شما باید روزهای ماموریت خود را در مبلغ حقوق روزانه اداره کار ضرب کنید.
ماده 46 قانون کار، علاوه بر اینکه کارفرما را موظف به پرداخت مبلغ فوق العاده ماموریت قانون کار کرده است، وظیفه تامین وسیله حمل و نقل لازم برای انجام سفر یا پرداخت هزینه رفت و برگشت کارپذیر را بر عهده او قرار میدهد. در خصوص هزینههای مربوط به خوراک در مدت سفر کاری نیز، باید بیان کرد کارفرما در این زمینه تعهدی نخواهد داشت. علاوه بر آن، در خصوص مکان اسکان کارپذیر در مدت ماموریت، ماده 46 قانون کار شرایطی را بیان نکرده است اما میتوان بیان کرد که هم در خصوص هزینههای مرتبط با خوراک و هم هزینههای مربوط به اسکان، کارفرما و کارپذیر قادر خواهند بود که با یکدیگر توافقاتی داشته باشند.
این امکان وجود دارد که پس از اعزام کارپذیر به سفر کاری، حوادثی در طول سفر برای او رخ دهد. در این حالت، آیا کارپذیر میتواند برای دریافت خدمات تامین اجتماعی اقدامات لازم را به عمل آورد؟ در پاسخ باید بیان کرد زمانی که کارپذیر در سفرکاری به سر میبرد، در حکم این است که در محل کار خود، در حال انجام وظیفه است. به همین دلیل در این شرایط نیز از کلیه مزایایی قانون کار بهره مند خواهد شد. در این زمینه وقوع حوادث ناشی از کار، در خصوص ماموریت کارپذیران قابل تصور است. در چنین مواقعی کارپذیر قادر خواهد بود که با ارائه مدارک لازم مبنی بر ماموریت، از خدمات مقرر در قانون کار و قانون تامین اجتماعی برخوردار شود.
البته توجه داشته باشید برای بهره مندی کارپذیر از کلیه حقوق و مزایای قانونی خود در مدت سفر کاری، سفر کاری وی باید از کلیه شرایط مقرر در ماده 46 برخوردار باشد. به این بیان که کارپذیر باید حداقل به میزان 50 کیلومتر از محیط کاری خود فاصله گرفته یا در غیر این صورت، بر حسب نیاز یک شب آن جا توقف داشته باشد.
به طور کلی، مبلغ فوق العاده ماموریت قانون کار شامل بیمه نمیشود. در این راستا سفر کاری کارپذیر باید از کلیه مولفههای قانونی ماده 46 برخوردار باشد. در غیر این صورت، مبلغ فوق العاده به ایشان تعلق نخواهد گرفت.
در واقع هزینههایی که برای سفر به کارپذیر پرداخت میشوند و همچنین مبلغ فوق العاده ماموریت او، از جمله مزایا و مواردی هستند که به آنها بیمه و مالیات تعلق نمیگیرد. با این حساب میتوانیم بگوییم که برای حق ماموریت، مالیات در نظر گرفته نمیشود و کارپذیر در خصوص این مزایا از پرداخت مالیات معاف است.
شما به عنوان کارفرما موظف هستید که کلیه حقوق مندرج در قانون کار را برای کارپذیر خود در نظر بگیرید. حق ماموریت، یکی از این حقوق به شمار میرود. بنابراین اگر بر حسب نیاز، کارپذیر خود را به یک سفر کاری اعزام کردید، شما باید فوق العاده ماموریت را بر اساس فرمول مندرج در ماده 46 قانون کار محاسبه و به کارپذیر خود پرداخت کنید. البته در این راستا، توجه به مولفههای اساسی این قانون برای پرداخت حق ماموریت ضروری خواهد بود.
در صورتی که شما برای پرداخت این حق و بررسی پیش نیازهای اساسی آن دچار ابهام شدید، این امکان برای شما وجود دارد که از خدمات ما در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی بهره مند شوید. کارشناسان رکلا تلاش دارند که در حل و فصل مقتضی ابهامات شما، بهترین روش ممکن را معرفی کنند.
قرارداد کار موقت
برای استخدام پرسنل مطابق قانون وزارت کار، میتوانید از این نمونه قرارداد استفاده کنید.