حقوق مالکیت فکری یکی از شاخههای شناخته شده در علم حقوق است که به خلاقیتها، ایدهها و ابداعات ذهن انسان میپردازد. اختراعات، آثار ادبی، نمادها، تصاویر، آرمهای مورد استفاده در دنیای تجارت، مهمترین موضوعاتی هستند که در حقوق مالکیت فکری از آنها بحث میشود. نمونه قرارداد لایسنس یکی از شاخههای مربوط به حقوق مالکیت فکری است.
دانش بشر به سرعت در حال تکامل و گسترش است که این مساله باعث خلق اختراعات و فناوریهای جدید میشود. برخی از کشورها از لحاظ فنی و علمی نمیتوانند به تکنولوژیهای روز دست پیدا کنند. کشورهای مذکور برای حل این مشکل به خرید تکنولوژیهای جدید و کاربردی از سایر کشورها روی میآورند. قرارداد مربوط به لایسنس، همان تفاهم نامهای است که برای خرید تکنولوزیهای جدید تنظیم میشود. به تفاهم نامه فوق الذکر، مجوز بهره برداری نیز میگویند. شرایط و ضوابط مربوط به نوشتن قرارداد و امضای این تفاهم نامه را باید در حقوق مالکیت فکری جست و جو کنیم.
لایسنس یک واژه فرانسوی و به معنای پروانه و مجوز است. دارنده حقوق مالکیت فکری، ممکن است که به انتقال فناوری به خارج از کشور مایل باشد. صاحب فناوری میتواند در ازای دریافت مبغلی که حق امتیاز نامیده میشود، حق استفاده از تکنولوژی را به یک شرکت خارجی واگذار کند. میان شرکت خارجی و صاحب فناوری باید یک تفاهم نامه مکتوب تنظیم شود. در اصطلاح به این تفاهم نامه، نمونه قرارداد لایسنس میگویند.
شرکت خارجی به موجب امضای این تفاهم نامه؛ مجاز میشود که از علائم و نمادهای تجاری صاحب فناوری استفاده کند. همچنین شرکت خارجی به موجب امضای این قرارداد مجاز میشود که از دانش فنی و علمی صاحب فناوری برای ساخت یک محصول استفاده کند. همچنین، شرکت خارجی به موجب امضای این قرارداد میتواند محصولی که تولید کرده است را در قلمرو کشور خود، عرضه کند و به فروش برساند. در برخی موارد، شرکت خارجی به موجب امضای این تفاهم نامه از حق تکثیر و نشر آثار هنری و ادبی (copyright) نیز برخوردار میشود.
نمونه قرارداد لایسنس یک قرارداد نوظهور و حاصل از حقوق مالکیت فکری است. به همین دلیل، قانون گذار در مجموعه قوانین، از شرایط و ضوابط مربوط به تنظیم، امضا و اجرای قراردادهای لایسنس صحبتی نکرده است اما باید به این نکته توجه داشته باشیم که در نظام حقوقی ما، ماده 10 قانون مدنی در راستای حمایت از اصل آزادی قراردادها تصویب شده است. به موجب این ماده، اشخاص حقیقی و حقوقی میتوانند درباره هر موضوع قانونی و مشروعی که مخالف با نظم عمومی جامعه نباشد به توافق برسند. لایسنس نیز نوعی همکاری مشروع و قانونی میان دارنده حقوق مالکیت فکری و شرکت خارجی است که منافاتی با نظم عمومی جامعه ندارد. بنابراین، میتوان گفت که مشروعیت و قانونی بودن قرارداد مربوط به لایسنس در ماده 10 قانون مدنی پذیرفته شده است.
در ادامه برخی از ویژگیها و نکات این تفاهم نامه را بررسی میکنیم:
یکی از مهمترین ویژگیهای قراردادهای لایسنس، انتقال تکنولوژی و فناوری است. به زبان سادهتر میتوان گفت که دارنده حقوق مالکیت فکری، علم و دانش خود که ممکن است در ساخت و تولید محصولات مادی و غیر مادی موثر باشد را در اختیار شرکت خارجی قرار میدهد. بنابراین آنچه که در این تفاهم نامه مورد مبادله قرار میگیرد؛ کالا و خدمات نیست بلکه فناوری ساخت کالا و خدمات در اختیار شرکت خارجی گذاشته میشود.
در اغلب موارد، دارنده حقوق مالکیت فکری که قرارداد مربوط به لایسنس را امضا میکند؛ برای فروش، تولید و عرضه محصولات، استانداردهای خاصی را در نظر دارد. شرکت خارجی طرف قرارداد باید استانداردهای مد نظر دارنده حقوق مالکیت فکری را رعایت کند. عدم رعایت استانداردهای مذکور ممکن است که باعث کاهش شهرت و ارزش ایده و فناوری متعلق به دارنده حقوق مالکیت فکری شود. بنابراین معمولاً در قراردادهای مربوط به لایسنس، محدودیتهایی برای کشور خارجی قائل میشوند.
علائم تجاری و نام برند محصولی که توسط شرکت خارجی تولید شده است با نام تجاری و برند متعلق به دارنده حقوق مالکیت فکری باید مطابقت داشته باشد. بنابراین، کشور خارجی حق ندارند که نام برند متعلق به دارنده حقوق مالکیت فکری را تغییر دهد یا نام خود را بر روی آن بگذارد.
محدودیت زمانی یکی دیگر از ویژگیهای مهم قرارداد مربوط به لایسنس است. کشور خارجی پس از به پایان رسیدن مدتی که در این قرارداد مشخص شده است؛ دیگر حق استفاده از ایده و تکنولوژی متعلق به دارنده حقوق مالکیت فکری را ندارد. ممکن است که کشور خارجی پس از اتمام مدت این قرارداد، همچنان بدون اجازه از ایده و تکنولوژی متعلق به دارنده حقوق مالکیت فکری استفاده کند. در این حالت، دارنده حقوق مالکیت فکری میتواند در مراجع قضایی بر علیه کشور خارجی شکایت کند. دارنده حقوق مالکیت فکری با طرح شکایت میتواند مانع از ادامه بهره برداری و استفاده شرکت خارجی شود و خسارات خود را از شرکت خارجی مطالبه کند.
در ادامه انواع تفاهم نامهای که میان دارنده حقوق مالکیت فکری و کشور خارجی تنظیم میشود را بررسی میکنیم:
امضای یک تفام نامه باعث ایجاد تعهداتی برای طرفین آن میشود. در ادامه، تعهداتی که به موجب امضای این تفاهم نامه بر عهده کشور خارجی قرار میگیرد را بررسی میکنیم:
موضوع قرارداد فروش لایسنس نرم افزار ، بهره برداری، نصب، راه اندازی و ارائه آموزشهای مربوط به انواع نرم افزار تخصصی است. مخترع نرم افزار و شرکت خارجی، طرفین قرارداد فروش لایسنس نرم افزار هستند. طرفین این قرارداد میتوانند اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند. مشروعیت قرارداد مربوط به لایسنس فروش نرم افزار نیز در ماده 10 قانون مدنی ایران به رسمیت شناخته شده است.
برای تهیه آسان و سریع قراردادهایی که به آن نیاز دارید، به خصوص قراردادهای اختصاصی که لازم است تنظیم آنها به وکلای مجرب یا مشاوران حقوقی سپرده شود؛ بهتر است که از خدماتی مانند خدمات تنظیم قرارداد اختصاصی بهره ببرید. علاوه براین، خدمات مشاوره حقوقی تلفنی نیز میتواند پاسخگوی خوبی به سوالات و ابهامات قانونی شما باشد. تیم حقوقی رکلا با هدف آسانتر کردن فرآیند دسترسی همه اقشار به خدمات حقوقی، به ارائه خدماتی که بیان شد، میپردازد. با استفاده از این خدمات میتوانید در بازه زمانی کوتاهتری از خدمات حقوقی بهرهمند شوید.
قرارداد فروش لایسنس نرم افزار
برای خرید و فروش لایسنس، این نمونه قرارداد مناسب و کاربردی است. قرارداد را از اینجا بگیرید.