ارزشمندترین سرمایه ممکن در هر کسب و کار و سازمانی، نیروی انسانی آن سازمان و به خصوص کارگران آن هستند. کارگران، جز اقشار زحمت کش در هر ارگانی به شمار میآیند و میتوان گفت، قلب تپنده آن مجموعه محسوب میشوند اما برخی مواقع و بنا به دلایلی، عملکرد آنها کاهش مییابد و ممکن است بی انگیزه شوند. بنابراین، باید به دنبال راهکاری باشید که پرسنل شما، کارها را مشتاقانهتر انجام دهند تا کارایی سازمان افزایش یابد. یکی از رویکردهای کارآمد و موثر در این خصوص، تشویق کارگر است.
پیشنهاد میکنیم در شرایطی که کارگر عملکرد درخشانی از خود بروز میدهد و پیشبرد امور سازمان را تسریع میبخشد، به منظور جلوگیری از کوچکترین اجحاف در حق او، علاوه بر اینکه حق و حقوقشان را به صورت کامل پرداخت میکنید، آنها را مورد تشویق قرار دهید. به واسطه این کار، کارگران احساس میکنند که مدیریت، برای عملکرد خوب آنها ارزش قائل است. همچنین، با انگیزه و میل بیشتری به انجام وظایفشان میپردازند و به تبع آن، سازمان به نتایج دلخواه خود خواهد رسید. این شیوه از تشویق کردن، معمولا در روابط استخدامی و میان اشخاصی که با یکدیگر قرارداد کار امضا کردهاند، انجام خواهد شد.
در هر کسب و کاری، افراد موظفند وظایف محوله خود را به بهترین نحو و در زمان مقرر انجام دهند اما گاهی عملکردی بهتر نسبت به سطح انتظار مافوق خود دارند یا اینکه پیشرفتی در کارشان حاصل میشود. به عنوان مثال، مواردی از قبیل تسریع در انجام امور، صرف هزینههای کمتر برای پیشبرد کارها، انجام وظایفی خارج از مسئولیتهای خود و یا هر مسئله دیگری که سبب شود آنها را شاخص کند. بنابراین، به حتم، باید تشویق کارگران را مدنظر قرار داد.
در واقع، تشویق کارگر ، محرکی است که در هنگام مشاهده یک رفتار مطلوب از سمت ایشان، به منظور تثبیت و تکرار آن عمل، صورت میگیرد. در برخی مواقع، کارفرمایان گمان میکنند که پرداخت حقوق برای عملکرد صحیح کارگران، پاداش محسوب میشود اما این گونه نیست و به مرور زمان، بی میلی و کاهش انگیزه کارکنان را به دنبال خواهد داشت. بنابراین، مسئله تشویق کارگر ، بسیار با اهمیت است چرا که یک فضای کاری سازنده و مثبت ایجاد میشود. همچنین، به حفظ افراد در سازمان، افزایش روحیه و انگیزه ایشان، ارتقای سطح کیفی انجام امور و غیره کمک زیادی میکند.
اگر کارکنان در محیط کار، رفتار مطلوبی از خود بروز دهند، مستحق تشویق هستند. در ادامه، به مزایای تشویق کارگر میپردازیم:
همانطور که میدانید، تشویق کارگر ، موضوع خوشایندی است زیرا تجدید رفتار مطلوب فرد را سبب میشود اما این مسئله، باید با رعایت اصول لازم صورت بگیرد تا حالت افراط و تفریطی نداشته باشد. به نکات اصولی ذیل در نحوه صحیح تشویق کارگر ، توجه کنید:
همه کارفرمایان، تمایل دارند از کارکنانی بهره بگیرند که کارآمد باشند. برای دستیابی به این مهم، اولین قدم این است که در زمان گزینش، نهایت دقت خود را به کار گیرند و افراد با صلاحیت و توانا را استخدام کنند اما به مرور زمان، ممکن است بنا به دلایلی همچون، سبک رهبری ضعیف، سیاستهای مدیر و تصمیمگیریهای نادرست، عملکرد کارگران افت کند. در نتیجه، افراد، انگیزه کافی برای انجام وظایف خود را نداشته باشند و به این ترتیب، رفتارهایی خارج از چهارچوب تعریف شده، از آنها سر بزند. همه موارد مذکور، ناشی از عدم تعریف سیستم تنبیه و تشویق کارگر است.
در واقع، زمانی باید تشویق کارگر را در اولویت قرار دهید که کارگر شما، وظایفی فراتر از مسئولیتهای محوله خود انجام میدهد. در این صورت، شما از او تشکر میکنید و احتمال تکرار این عمل را در او افزایش میدهید. از طرف دیگر، هر گاه فرد رفتار نادرستی را از خود نشان دهد، مستحق تنبیه است. زمانی باید تنبیه را به کار بگیرید که قصد باز داشتن کارکنان از انجام و تکرار رفتارهای ناشایست و نسنجیدهای همچون، عدم حضور به موقع در محل کار، انجام ندادن امور محوله در زمان مقرر و غیره را دارید. موارد مذکور، با تنبیه کردن و اعمال رفتارهایی همچون توبیخ کتبی، کاهش حقوق ماهیانه و غیره، به اصلاح رفتار ایشان کمک زیادی میکند.
افراد برای انجام صحیح وظایفشان، نیاز به بازخورد دارند. آنها میخواهند احساس کنند که عضو مفیدی در سازمان به شمار میآیند و در موفقیت سازمان تاثیرگذار هستند. بنابراین مدیران باید تنبیه و تشویق کارگر را مدنظر قرار دهند. در این قسمت، میخواهیم بررسی کنیم از چه نوع، پاداش یا تنبیهی استفاده کنید که اثر بخشی بهتری روی افراد داشته باشد. پاداشها، انواع مختلفی دارند. برخی از آنها محسوس هستند که مواردی از قبیل پول، تامین کالا، مرخصی، ایجاد برنامههای تفریحی و سرگرم کننده برای کارکنان و خانوادههایشان و غیره را در بر میگیرند و برخی دیگر مانند ترفیع جایگاه، قدردانی کلامی، احساس مشارکت و تعلق در اجرای امور و موارد مشابه دیگر نیز پاداشهای نامحسوس هستند.
کارفرما باید با شخصیت هر یک از کارگران خود آشنا باشد و متناسب با تیپ شخصیتی و جایگاه افراد، از آنها قدردانی کند. به عنوان مثال، ممکن است شخصیت یک کارگر به گونهای باشد که یک تشکر ساده از او یا تشویق کردن ایشان در جمع سایر کارکنان، آثاری به مراتب بیشتر از پاداش مالی داشته باشد.
اقدامات انضباطی یا ابزارهای تنبیهی برای کارگران، مواردی همچون، اخطار شفاهی، کتبی، تعلیق، تنزل جایگاه، کاهش حقوق و در نهایت اخراج است. بنابراین، مدیر باید متناسب با شرایط موجود، از مناسبترین ابزار استفاده کند. اصول تنبیه تاثیر گذار، به این صورت است که بتوان آثار آن را در رفتار فرد مشاهده کرد. در واقع، تنبیه باید متناسب با اشتباهات رفتاری افراد باشد و در فاصله زمانی کوتاهی بعد از ارتکاب اشتباه توسط کارگر صورت بگیرد. تنها در این صورت است که تنبیه اثر بخش خواهد بود.
مدیریت و سبک رهبری، یک عامل تاثیرگذار در نحوه عملکرد افراد به حساب میآید. به عبارتی دیگر، نوع واکنش کارگران به تصمیم گیری کارفرما بستگی دارد. بنابراین، گاهی مواقع، افراد مطابق با شیوه مورد نظر مدیرشان رفتار میکنند و گاهی اوقات هم آنطور که دلشان میخواهد رفتار خواهند کرد! یکی از مهمترین وظایف مدیریت منابع انسانی، تعیین سیستم تنبیه و تشویق کارگر است که یک عامل تاثیرگذار در بهبود رفتار افراد به شمار میآید. همچنین، تحقق اهداف سازمانی، ایجاد انگیزه و رضایت شغلی افراد را در بر میگیرد. از این رو، مدیر باید یک شرایط کاری مناسب ایجاد کند که نظام تشویق و تنبیه در حد اعتدال در آن برقرار باشد زیرا در محیط کاری بیش از حد مثبت یا منفی، کارگران وظایف خود را به درستی انجام نمیدهند و به نحوی دچار اختلال رفتاری میشوند.
در این مقاله سعی ما بر این بود که در مورد مفاهیم تشویق و تنبیه، اهمیت آن و استفاده از انواع روشهای تشویقی مطابق با نوع شخصیت فرد صحبت کنیم. برای بررسی ابعاد حقوقی مسایلی از این قبیل، پیشنهاد ما این است که از خدمات حقوقی همچون تنظیم قرارداد اختصاصی و مشاوره حقوقی تلفنی بهره بگیرید. همچنین در صورتی که سوالی در خصوص مطالب بالا دارید، در زیر همین مقاله با ما به اشتراک بگذارید. مشاوران حقوقی ما در اسرع وقت پاسخگوی شما خواهند بود.
قرارداد کار موقت
رابطه کارگری و کارفرمایی خود را با امضای این قرارداد، مکتوب کنید.